De lauwerkranstiara

Deze diamanten tiara in lauwerkransstijl is gemaakt door Boucheron en was een huwelijksgeschenk van koningin Sofia van Zweden aan prinses Margaret van Connaught, bruid van haar kleinzoon en latere koning Gustaf VI Adolf van Zweden.

Margaret zou helaas niet mee maken dat haar man koning van Zweden werd: ze overleed doordat ze een infectie kreeg na een operatie. Haar juweelen werden over hun kinderen verdeeld. Hun dochter Ingrid erfde de Khedive-tiara en nam deze mee toen ze trouwde en koningin werd van Denemarken. Hun zoon Gustaf Adolf erfde de Connaught-tiara, hun jongste zoon Sigvard erfde de robijnen tiara. Zoon Bertil erfde deze tiara.

Prins Bertil kreeg een relatie met Lilian. Lilian was echter gescheiden en Bertils vader - koning Gustaf VI - keurde een niet-gelijkwaardig huwelijk af. Aangezien Bertils broer en troonopvolger Gustaf Adolf om het leven kwam bij een vliegtuigongeluk en broer Sigvard zijn rechten en titel opgaf om met een burgermeisje te trouwen, wist Bertil dat hij zijn rechten en titel niet op kon geven. Hij moest immers regent worden als zijn vader overleed en Carl Gustaf - de zoon van zijn overleden broer Gustaf Adolf - nog geen 18 was en dus nog geen koning kon worden.

Hoewel ze niet trouwen maakt Lilian onofficieel deel uit van de Zweedse koninklijke familie en is soms zelfs aanwezig op belangrijke evenementen. Koning Gustaf VI Adolf overlijdt in 1973 en Carl Gustaf bestijgt op 24-jarige leeftijd de troon als Carl XVI Gustaf. In 1976 trouwt Carl XVI Gustaf met Silvia, maar geeft zijn oom Bertil ook toestemming om te trouwen met Lilian.

Prinses Lilian wordt een zeer geliefd lid van de Zweedse koninklijke familie en een soort oma voor de kinderen van Carl Gustaf en Silvia. Als Lilian in 2013 overlijdt laat ze in haar testament de tiara na aan kroonprinses Victoria. Momenteel is het dus in privé-bezit van Victoria.