De Keizerlijke staatskroon (met de Cullinan II)
De keizerlijke staatskroon is de kroon waarmee we de Britse koning(in) jaarlijks het parlement mee zien openen. Het is ook de kroon die gedragen wordt na de kroningsceremonie bij het verlaten van Westminster Abbey (de St. Edwards kroon die wordt gebruikt bij de eigenlijke kroning blijft op het altaar liggen)
De kroon is gemaakt voor de kroning van koningin Victoria en vormt de basis voor de huidige kroon. Het bevat maar liefst 2868 diamanten. De kroon bevat ook de St. Edward's saffier, de Stuart saffier en de Robijn van de Zwarte Prins.
St. Edwards saffier
Deze saffier zit in het kruis bovenop de kroon. Het verhaal gaat dat koning Edward de Belijder werd tegengehouden door een zwerver, die vroeg of hij een aalmoes had. Edward had niks bij, maar gaf de zwerver zijn ring met een saffier. Een aantal jaren later waren enkele Engelse pelgrims verdwaald in het Heilige Land (het huidige Palestina/Jeruzalem). Zij kwamen een oude man tegen die hen de ring teruggaf. Hij stelde zich voor als de apostel Johannes en zei dat de koning hem in de hemel zou ontmoeten binnen zes maanden.De ring keerde inderdaad terug naar Edward de Belijder en na zijn dood werd hij ermee begraven in Westminster Abbey. Bij herbegraving in Westminster Abbey 100 jaar later werd de saffier van de ring afgehaald.
De Stuart saffier
Deze grote saffier aan de onderrand van de kroon is vermoedelijk eigendom geweest van Charles II. Zijn opvolger James II van Engeland nam in ieder geval de saffier mee toen hij naar Frankrijk vluchtte in 1688. Van daar ging het naar diens zoon James Stuart en die gaf het weer aan zijn zoon Henry Benedict, een kardinaal. Die verkocht de saffier samen met een hoop andere Stuart-objecten.
In 1803 werd het gekocht door koning George III en kwam het terug in de koninklijke collectie terecht. Koningin Victoria was de eerste die de saffier in de kroon liet zetten. Later is de saffier naar de achterkant verplaatst, omdat de Cullinan II-diamant aan de voorkant werd geplaatst.
De robijn van de Zwarte Prins
Deze rode steen is eigenlijk geen robijn, maar spinel. De steen was bezit van Peter van Castilië. De broer van Peter kwam tegen hem in opstand en riep daarbij de hulp in van Edward, bijgenaamd de Zwarte Prins en zoon van koning Edward III. Die hielp hem en vroeg als tegenprestatie de steen.
De steen werd gebruikt in de kroon van de Tudor-koningen en bleef daar tot de revolutie. Wat er precies is gebeurd met de steen tijdens de revolutie (kroonjuwelen werden gesmolten, uit elkaar gehaald en verkocht) is niet duidelijk, maar na de terugkeer van de monarchie onder koning Charles II kwam deze rode steen ook weer terug in de koninklijke collectie.
Bronnen:
Hugh Roberts. The Queens Diamonds. Royal Collection Publications. 2012. ISBN: 978-1-905686-38-4