De smaragden parure

Deze parure (juwelenset) uit diamanten en smaragden bestaat uit een tiara, halsketting, oorbellen en twee broches. Via een schoondochter van Josephine de Beauharnais - vrouw van Napoleon - komt de set in de Noorse koninklijke familie terecht. De maker is niet bekend.

Volgens de overlevering waren de juwelen eigendom van de Franse keizerin Joséphine, vrouw van Napoléon. Al stelt Trond Norén Isaksen vast dat de juwelen helemaal niet voorkomen op de inventaris van de keizerin.

Wel is met zekerheid te zeggen dat de schoondochter van de keizerin, prinses Amelie van Leuchtenberg de juwelen in bezit had. In haar testament laat prinses Amelie de smaragden juwelen na aan haar dochter, keizerin Amelie van Brazilië. Haar andere dochter, Josephina, krijgt de saffieren Leuchtenberg parure.

Maar het enige kind - een dochter - van keizerin Amelie overlijdt. Hierdoor besluit de keizerin in haar testament de juwelen na te laten aan haar zus Josephina, inmiddels koningin van Zweden en Noorwegen.

Josephina laat in haar testament de juwelen na aan haar schoondochter Sophie. Die laat de juwelen weer na aan haar jongste schoondochter prinses Ingeborg.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Noorwegen bezet was door Duitsland, gaf prinses Ingeborg de juwelen mee aan haar dochter prinses Märtha - getrouwd met de kroonprins van Noorwegen - toen die met haar gezin vluchtte naar Amerika. De juwelen werden meegegeven in het Centraal Station van Stockholm, gewikkeld in een sjaal (!). De juwelen waren bedoeld als levensverzekering: als het nodig was konden de juwelen of de stenen verkocht worden om te kunnen overleven.

Zo ver liep het gelukkig niet, want de familie kon na de oorlog terugkeren naar Noorwegen. Kroonprinses Märtha overleed echter jong, en prinses Ingeborg bepaalde toen dat Märtha's zoon (de huidige koning Harald) de juwelen zou erven en dat ze deel uit zouden maken van de Noorse kroonjuwelen. Koningin Sonja draagt de parure sindsdien.